تكنولوژی نوتركیب DNA یا Recombinant DNA Technology مجموعه‌ای از تكنیك‌های مرتبط با DNA است كه با وارد شدن به عرصة دانش بیولوژی در اوایل دهة ۱۹۷۰ میلادی، انقلابی در تحقیقات علوم پایه زیستی و نیز بیوتكنولوژی به وجود آورده است. تكنیك همانند سازی ژن یا Gene Cloning هستة مركزی تكنولوژی نوتركیب DNA را تشكیل می‌دهد كه با استفاده از آن می‌توان یك ژن بیگانه را در یك سلول زنده كپی و تكثیر كرد و سپس با بیان آن، پروتئین مرتبط با آن ژن را كه اصطلاحاً، پروتئین نوتركیب (Recombinant Protein) نامیده می‌شود، در مقادیر زیاد تولید كرد.
امروزه، اهمیت كاربردی تكنولوژی نوتركیب در زمینة ساخت دارو و واكسن، درمان و تشخیص بیماری‌ها و نیز بهبود كمی و كیفی محصولات كشاورزی و غذایی بیش از پیش آشكار شده است. بر این اساس، اغلب كشورهای جهان برای گسترش و پیشرفت فعالیت‌های آموزشی و كاربردی خود در این زمینه برنامه‌‌ریزی و سیاست‌گذاری كرده‌اند. در كشور نیز از نزدیك به یك دهه پیش، برنامه‌هایی مدون تهیه و اجرا شده است كه هم‌اكنون شاهد به بارنشستن برخی از آن‌ها هستیم. هدف اصلی گروه نوتركیب پژوهشكده نانوبیوتكنولوژی پژوهشگاه ابن‌سینا، ارتقاء جایگاه این تكنولوژی نوین در كشور است.
محور فعالیت گروه پژوهشی تكنولوژی نوتركیب
- انجام تحقيقات پايه‌ايي و كاربردي در زمينه شناسايي و يا ساخت ماركرهاي بيولوژيكي و بیومولکول‌ها
اعضاء هیات علمی گروه پژوهشی تکنولوژی نوترکیب
- دکتر محبوبه نظری (PhD بیوشیمی) تمام وقت
- دكتر امیر حسن زرنانی (DMT، PhD ایمونولوژی) - تمام وقت
- محمدرضا نژادمقدم (MSc میكروبیولوژی) - تمام وقت
- دکتر آرش مینایی (PhD ژنتیک) - تمام وقت
کارشناس:
- سمیه نجف‌زاده
