دکتر امیرحسن زرنانی، مدیر گروه ایمنی شناسی تولید مثل پژوهشگاه ابن‌سینا و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌گوید: «بازوی اجرایی تمام اختلالات بارداری سیستم ایمنی است. شاید در ۹۵ درصد موارد سیستم ایمنی علت اولیه نباشد، اما در ۱۰۰ درصد موارد نقش ثانویه و تعیین‌کننده دارد.»
او سیستم ایمنی را به پلیسی تشبیه می‌کند که مسئول جمع‌آوری بی‌نظمی‌ها در بدن است. به گفته او: «این پلیس اگر درست عمل کند، بدن در تعادل می‌ماند. اما اگر اشتباه واکنش نشان دهد، می‌تواند به جای دفاع، مانع بارداری یا لانه‌گزینی جنین شود.»
بر پایه مطالعات علمی، مشکلات هورمونی، آناتومیک یا ژنتیک به واسطه سیستم ایمنی منجر به سقط یا ناباروری می شوند. همچنین، ناهماهنگی در عملکرد سلول‌های ایمنی رحم یا ناسازگاری‌های ایمنی میان مادر و جنین می‌تواند به مشکلاتی مانند شکست مکرر لانه‌گزینی یا سقط‌های پی‌درپی منجر شود.
به گفته دکتر زرنانی، درمان ناباروری با نگاه تک‌بعدی به نتیجه نمی‌رسد و باید سیستم ایمنی نیز به‌طور جدی در نظر گرفته شود. او تأکید می‌کند: «ما باید با ترکیب دانش ایمنی‌شناسی، ژنتیک و پزشکی باروری، به سمت درمان‌های دقیق‌تر و شخصی‌سازی‌شده برویم.»
پژوهشگاه ابن‌سینا نیز در همین راستا برنامه‌های تحقیقاتی گسترده‌ای را دنبال می‌کند تا نشانگرهای ایمنی قابل اعتماد در بیماران نابارور شناسایی و درمان‌های مؤثرتری طراحی شود. دکتر زرنانی در پایان می‌گوید: «زمان آن رسیده که سیستم ایمنی را نه یک بازیگر فرعی، بلکه بازوی اجرایی اصلی در ناباروری بدانیم. این تغییر نگاه می‌تواند افق‌های تازه‌ای برای درمان و بازگرداندن امید به زوج‌ها ایجاد کند.»
000
