مستندهای علمی پژوهشی
کشورهای تولیدکننده علم و تکنولوژی کوشیده اند تا با استفاده از ابزار رسانه شکاف میان علم و فرهنگ را پرنموده و در ارتقاء سطح آموزش و آگاهی عمومی از آن بهره گیرند.
در ایران نیز با وجود آنكه علوم مختلف با شتابی فزاینده رو به رشداست، تلاش لازم برای ساده سازی و انتقال مفاهیم و ارتقاء دانش عمومی در این حوزه صورت نپذیرفته است و هنر و علم تا حدی از هم بیگانه مانده اند.
پژوهشگاه ابن سینا به عنوان یکی از پیشگامان فن آوری های نوین پزشکی بر آن شد تا در این راه نیز پیشگام شود و با تولید آثار مستند درباره موضوعات حوزه فعالیت خود، زمینه ساز رفع این نیاز در جامعه و تعامل موثر دانشمندان و هنرمندان شود. از آنجا که سینمای مستند ظرفیتی عظیم برای انتقال ساده مفاهیم و موضوعات پیچیده و دشوار علمی و واکاوی دقیق و همه جانبه ابعاد گوناگون آن دارد، پژوهشگاه ابن سینا، از سال 1382همکاری خود را با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی آغاز کرد. این پژوهشگاه، در گام های نخست، به سراغ تولید آثار مستندی در زمینه فنآوری های نوین کمک باروری، نظیر اهداء جنین و گامت و رحم جایگزین رفت. این موضوعات، اگرچه در نگاه نخست، صرفاً موضوعاتی علمی/ پزشکی می نمایند، اما با بررسی دقیق هر یک از آنها در می یابیم که این موضوعات ماهیتی میان رشته ای دارند و ابعاد گوناگون اخلاقی، حقوقی، اقتصادی، اجتماعی، روانی و ... زندگی فرد را متاثر می کند.
پژوهشگاه ابن سینا با اين اقدام نشان داد كه تعامل موثر میان هنر و علم، نه تنها ناممکن نیست، بلکه در صورت وجود فهم، علاقه و هدف مشترک،میسر و کارآمد است و می توان مفاهیم دشوار علمی را با بیان ساده وجذاب سینمای مستند، به عموم مردم منتقل کرد.
حاصل همکاری مداوم پژوهشگاه ابن سینا و مرکز گسترش سینمای مستند تجربی، تولید 5 فیلم مستند با موضوعات "سقط جنین"، "اهداء گامت وجنین"، "رحم جایگزین"، "بیمه و ناباروری"، "زندگي يك زوج نابارور (جایخالی آقا یا خانم «ب»)" است. مستند دیگری نیز تحت عنوان "فصلي ديگر"توسط پژوهشگاه ابن سينا توليد شد كه به بيان ابعاد گوناگون حفظ باروري به ويژه در كودكان مي پردازد.
پژوهشگاه در گام بعدی خود بر آن شد تا این فضای تعامل را گسترش و متخصصان حوزه های علم و هنر را به ضرورت تعامل و همکاری بیشتر توجه دهد. از این رو با مشارکت مرکز گسترش، در سومین دوره جشنواره سینمای مستند، سینما حقیقت، سال 1388 بخش مستندهای علمی – پزشکی را با موضوع «تکنولوژی و آغاز حیات» برگزار كرد.
امید است که این تلاش ها، راهگشای تعامل و همکاری بیشتر و موثرتر هنرمندان و عالمان گردد و به هماهنگی فرهنگ و جامعه با رشد پرشتاب علم بینجامد.
تنها با ارتقاء سطح آموزش و آگاهی عمومی از طریق انتقال ساده و دقیق دستاوردهای دانش بشری است که می توان بهبود سطح سلامت، بهداشت و رفاه را در جامعه انتظار داشت.
در ایران نیز با وجود آنكه علوم مختلف با شتابی فزاینده رو به رشداست، تلاش لازم برای ساده سازی و انتقال مفاهیم و ارتقاء دانش عمومی در این حوزه صورت نپذیرفته است و هنر و علم تا حدی از هم بیگانه مانده اند.
پژوهشگاه ابن سینا به عنوان یکی از پیشگامان فن آوری های نوین پزشکی بر آن شد تا در این راه نیز پیشگام شود و با تولید آثار مستند درباره موضوعات حوزه فعالیت خود، زمینه ساز رفع این نیاز در جامعه و تعامل موثر دانشمندان و هنرمندان شود. از آنجا که سینمای مستند ظرفیتی عظیم برای انتقال ساده مفاهیم و موضوعات پیچیده و دشوار علمی و واکاوی دقیق و همه جانبه ابعاد گوناگون آن دارد، پژوهشگاه ابن سینا، از سال 1382همکاری خود را با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی آغاز کرد. این پژوهشگاه، در گام های نخست، به سراغ تولید آثار مستندی در زمینه فنآوری های نوین کمک باروری، نظیر اهداء جنین و گامت و رحم جایگزین رفت. این موضوعات، اگرچه در نگاه نخست، صرفاً موضوعاتی علمی/ پزشکی می نمایند، اما با بررسی دقیق هر یک از آنها در می یابیم که این موضوعات ماهیتی میان رشته ای دارند و ابعاد گوناگون اخلاقی، حقوقی، اقتصادی، اجتماعی، روانی و ... زندگی فرد را متاثر می کند.
پژوهشگاه ابن سینا با اين اقدام نشان داد كه تعامل موثر میان هنر و علم، نه تنها ناممکن نیست، بلکه در صورت وجود فهم، علاقه و هدف مشترک،میسر و کارآمد است و می توان مفاهیم دشوار علمی را با بیان ساده وجذاب سینمای مستند، به عموم مردم منتقل کرد.
حاصل همکاری مداوم پژوهشگاه ابن سینا و مرکز گسترش سینمای مستند تجربی، تولید 5 فیلم مستند با موضوعات "سقط جنین"، "اهداء گامت وجنین"، "رحم جایگزین"، "بیمه و ناباروری"، "زندگي يك زوج نابارور (جایخالی آقا یا خانم «ب»)" است. مستند دیگری نیز تحت عنوان "فصلي ديگر"توسط پژوهشگاه ابن سينا توليد شد كه به بيان ابعاد گوناگون حفظ باروري به ويژه در كودكان مي پردازد.
پژوهشگاه در گام بعدی خود بر آن شد تا این فضای تعامل را گسترش و متخصصان حوزه های علم و هنر را به ضرورت تعامل و همکاری بیشتر توجه دهد. از این رو با مشارکت مرکز گسترش، در سومین دوره جشنواره سینمای مستند، سینما حقیقت، سال 1388 بخش مستندهای علمی – پزشکی را با موضوع «تکنولوژی و آغاز حیات» برگزار كرد.
امید است که این تلاش ها، راهگشای تعامل و همکاری بیشتر و موثرتر هنرمندان و عالمان گردد و به هماهنگی فرهنگ و جامعه با رشد پرشتاب علم بینجامد.
تنها با ارتقاء سطح آموزش و آگاهی عمومی از طریق انتقال ساده و دقیق دستاوردهای دانش بشری است که می توان بهبود سطح سلامت، بهداشت و رفاه را در جامعه انتظار داشت.
