ایمونوشیمی شاخه ای از گرایش بیوشیمی در حوزه علوم پایه پزشکی است که ماهیت و میانکنش ملکولهای سیستم ایمنی علی الخصوص آنتی ژن و آنتی بادی، تولید این ملکولها، تعیین خصوصیات، ایجاد تغییرات بر روی آنها و بکارگیری آنها در شناسایی ملکول های مختلف زیستی و غیر زیستی به روشهایی منجمله الایزا، ایمونوبلاتینگ، واکنش اگلوتیناسیون، ایمونوالکتروفورز، ایمونوفنوتایپینگ، ایمونوکروماتوگرافی، فلوسایتومتری، ایمونو سیتو  و هیستو شیمی بر روی سلول، بافت و پایه های پلیمری و همچنین استفاده از آنها در درمان را مورد مطالعه کاربردی قرار می دهد.

گروه ایمونوشیمی و فراورده های نوترکیب جهت حصول به اهداف پژوهشی- کاربردی جهاد دانشگاهی در مسیر خودکفایی و در راستای برنامه های ملی تحول از سیاست 8 نقشه تحول سلامت مبنی بر بهره گیری از نوآوری و فناوری مطلوب در زمینه زیست فناوری، با بهره مندی از دانش اعضاء خود، در حوزه های ذیل الذکر فعالیت می کند.

1. شناسایی بیومارکرهای پروتئینی و تولید فرم طبیعی یا نو ترکیب آنها
2. تعیین نقشة مولكولی اپی‌توپ‌های آنتی‌ژنی مولكول‌های پروتئینی (Epitope mapping)و سنتز پپتید مورد نظر
3. تولید آنتی بادی،  شبه آنتی بادی و تعیین خصوصیات آنها
4. پایدارسازی آنتی‌ژن‌ها و آنتی‌بادی‌ها در محیط‌های مختلف
5. كونژوگاسیون آنتی‌بادی‌ها، آنتی ژن ها و ذرات مغناطیسی بوسیلة مواد مختلف شامل آنزیم‌ها، مواد فلوئورسانس و...
6. ساخت ایمونوکونژوگه های درمانی جهت دارو رسانی هدفمند، ایمنی زایی فعال و غیر فعال
7. طراحی و ساخت كیت‌های الایزا و تشخیص سریع